babamda yaşayamamıştım bu endişeyi. haberim bile olmadı. kanserle mücadelesine şahit olamadım. yıpratıcı kemo seanslarının farkında değildim. sadece bulunduğum yerden geri geldiğimde babamın yarısı kadar kaldığını farkettiğimde öğrendim herşeyi. zor zamanlarda yoktum. ve bir daha da duymak istemedim. babam kontrol için hastaneye her gittiğinde geçici hafıza kaybı yaşadım. unuttum gittiğini. annem hatırlattı her defasında. ve babama değil anneme sorabildim kan sayımı ve kolonoskopi sonuçlarını.
babamın sürecini yakalayamadım ama ikinci babam verecek sanırım bu fırsatı. yakışıklı ve güçlü adamın yanında olacağım. yakışıklı ve güçlü oğluyla birlikte.
Bir Sürücünün İtirafları
10 yıl önce
1 yorum:
genelde öncelikle geçmiş olsun denerek başlanır söze..geçmiş olsun...geçmiş kısma takıldım ben ki zira benzer bi durumdan ötürü..galiba hayatımızda hepimizin acı eşiği aynı olmuyor. kimimiz reddetmeyi seçiyoruz, kimimiz her şeyi ile acıyı yaşamayı..her doktor faslında benim de babam doktora gittiğimi unutuyor... hatta hatırlatılmasını bile istemiyor. kimimiz gerçeği kendi yalanımızın içine saklıyoruz işte...
Yorum Gönder